آرام آرام می شکنم... دیوانه وار کار می کنم.... فقط با کار کردن می توان فراموش کرد....
کابوس هایم هر روز زنده تر می شوند...
هر روز ذکر می گویم: "فردا.. آسمان از آن من است"... هیچ کس باور نمی کند... خودم کمتر از همه...
اشک مجال نفس نمی دهد...