low low low

"Don't give up! just be you! Cause life's too short to be anybody else..."

 توی لایه اول چشم یه شبکه نورون هست که بهش می گن retina. اینها شدت روشنایی رو تشخیص می دن. توی spatial domain هم کار می نن. لایه بعدی اسمش cortex ه. وقتی یه چیزی می بینی تعداد نورون های فعال شده تو retina خیلی بیشتر از cortex هستش. کلا توی یه domain دیگه داره اطلاعات رو انتقال میده. خلاصه که به شدت قضیه sparse ه. حالا یه عده اومدن از این ایده استفاده کردن که روش جدید واسه پیدا کردن توصیف اسپارس گفته اند. اصل روش ترشلدینگه ولی یه جورایی iterative ه. تو روشهای باز\شتی معمولی میان تصویر سیگنال رو روی اتم های مختلف دیکشنری پیدا می کنن و ترشلد می کنند یا greedy یه سری رو انتخاب می کنند، اینجا تو هر مرحله همون ترشلدینگ استفاده می شه ولی سیگنال internal state که قراره ترشلد شده با یه وزتی از اتم های نزدیکش تاثیر می پذیره. خلاصه این میشه که اتم های قوی تر، جلوی پیشرفت اتم های شبیه خودشون رو می گیرن و قوی می مونن. 

حالا recovery condition رو در حالت کلی می خوایم و توی حالت مولتی چنل! 

نکات جذاب اینه که این روش یه توصیف مینیمیزیشن خیلی جذاب داره به اضافه اینکه اون تابعی که طبقش ترشلد می کنیم کلی مهمه!!

کلا بساط عیاشی به راهه! :-)