انگار خودتو از یه دره پرت کرده باشی پایین و خیلی طبیعی باشه که آخر کار مغزت پخش زمین شه و داغون شی. ولی وقتی ساعت اعلام کرد که بازی تمومه تو فقط می بینی که صورتت صاف شده و چند جات شکسته! خب! شاد می شی که زنده ای و مغزت پیاده نشده! ولی شادیِ احمقانه ای به نظر میاد. بالاخره خیلی چیزها از دست دادی....
می دونی؟ شادم!
پی نوشت: اینا رو می گم که بفهمی چقدر بی ربطه که برای بهبود اوضاع وقت اضافه بخوای! انگار دره رو عمیق تر کرده ای! اگه پرواز نمی کنی (که می دونی و می دونم که نمی کنی!) ....... بقیه اشو خودت می دونی!