و گونه هایت

       با دو شیار مورب،

که غرور تو را هدایت می کنند و

                                     سرنوشت مرا

که شب را تحمل کرده ام

بی آنکه به انتظار صبح

                             مسلح بوده باشم،

و بکارتی سربلند را

از روسبی خانه های داد و ستد

سر به مهر باز آورده ام.

 

هرگز کسی این گونه فجیع به کشتن خود بر نخاست که من به زندگی نشستم

 

...

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد