ز کویت رفتم و الماس ساغر بر شکر بستم،
برو با یار خود بنشین که من بار سفر بستم
زبعد رفتنم جانا هزار افسوس خواهی خورد،
فلانی یار خوبی بود و من قدرش ندانستم........
--------------------------------------------
پی نوشت: استاد شهیر ... جواد یساری