صفر درجه بالای سطح گه....

لنی* موجود با حالیه! از حرفاش لذت می بم. هرچند که عمرا جایگاهش به آرتور نمی رسه!

گاهی کاملا متقاعد می شم که هر کس از یه حدی بیشتر فحش خیلی رکیک بده ، به درک عمیقی از اطراف خودش رسیده (مثل لنی).

 Al Pcino تو فیلم The Scent of a Woman  نماد یک آدم ایده آل از این نظر به حساب می آد. به طور متوسط توی هر ۱۰ کلمه اش ۳ بار کلمه  ...f رو به کار میبرد.

بدیش اینه که توی اطرافیانم هیچ کس رو نمی شناسم که این کارو به اندازه کافی طبیعی بتونه انجام بده. و غیر طبیعیش ، چطوری بگم .... زیادی متظاهرانه به نظر میاد. گند می زنه به همه چیز....

این positioning با این دقت (۷ رقم اعشار) هم از کارهای لنی محسوب می شه! صفر درجه بالای سطح گه! سطح دقیق نرمال زندگی مون!

پایین تر ماداگاسکاره و بالاتر هم برف....

بدیش اینه که به ندرت پیش میآد یکی از ما اونقدر شانس داشته باشه که حداقل زمستون ها بتونه بره اون بالا و تابستون ها از شدت گرسنگی مجبور شه به سطح نرمال برگرده. بعد هم با یه بد شانسی سوت بشه به ماداگاسکار...

غرض از این حرفها... هر چی آدم میاد سعی کنه حساسیت چند تا از سنسورهاشو محض تنوع هم که شده کم کنه ، که حداقل محل دقیق زندگی اش اونقدر تو چشمش نخوره ، حتما یه کسی ، غالبا یه آدم نزدیک و عزیز، محض دلسوزی یا خیلی اتفاقی یا از همه بدتر محض خیرخواهی یه کاری می کنه که حالا حالاها هیچی رو نتونی فراموش کنی.

جالب اینه که هیچ وقت یادشون نمی ره ۷ رقم اعشار دقت رو یاد آوری کنن...

-------------------------------

* خداحافظ گری کوپر نوشته رومن گاری

در موردش بدون شک بیشتر خواهم نوشت.